Перевод: с польского на русский

с русского на польский

jest sądzone

  • 1 ([lang name=Polish]nie) jest ([lang name=Polish]było) sądzone

    (не) суждено́ (бы́ло)

    Słownik polsko-rosyjski > ([lang name=Polish]nie) jest ([lang name=Polish]było) sądzone

  • 2 sądzić

    глаг.
    • засаживать
    • насаждать
    • обсадить
    • обсаживать
    • посадить
    • сажать
    • укоренять
    • усадить
    * * *
    sadz|ić
    \sadzićę, \sadzićony несов. 1. сажать (картофель etc.);
    2. разг. (iść szybko) идти большими шагами; 3. разг. мчаться, скакать;

    \sadzić przez płoty на бегу перемахивать заборы; ● jaj(k)a \sadzićone глазунья

    * * *
    sądzę, sądzony несов.
    1) суди́ть
    2) полага́ть; счита́ть, ду́мать; суди́ть

    sądzę, że... — я счита́ю, что...; мне ка́жется, что...

    sądzić według czegoś — суди́ть по чему́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > sądzić

См. также в других словарях:

  • sądzić — Coś jest komuś sądzone «coś jest przeznaczone dla kogoś przez los, coś musi kogoś spotkać, coś na pewno się komuś zdarzy»: Na miesiąc przed wojną wyruszyłem do Argentyny, gdzie było mi sądzone przeżyć dwadzieścia trzy lata. W. Gombrowicz,… …   Słownik frazeologiczny

  • przeznaczyć — dk VIb, przeznaczyćczę, przeznaczyćczysz, przeznaczyćznacz, przeznaczyćczył, przeznaczyćczony przeznaczać ndk I, przeznaczyćam, przeznaczyćasz, przeznaczyćają, przeznaczyćaj, przeznaczyćał, przeznaczyćany 1. «określić z góry cel, któremu ma… …   Słownik języka polskiego

  • sądzić — ndk VIa, sądzićdzę, sądzićdzisz, sądź, sądzićdził, sądzićdzony 1. «rozpatrywać (w sądzie) czyjeś postępowanie w celu wydania wyroku, decydować o czyjejś winie lub niewinności; sprawować władzę sądowniczą» Sądzić sprawiedliwie. Sądzić kogoś za… …   Słownik języka polskiego

  • filer — m IV, D. u, Ms. filererze; lm M. y ogr. «drzewo owocowe wcześnie wchodzące w okres owocowania, sadzone tymczasowo w odstępy pomiędzy młodymi jabłoniami, po których rozrośnięciu się jest ścinane» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • kruchy — kruchychszy «łatwo ulegający złamaniu, pokruszeniu, zniszczeniu; łamliwy» Krucha skała. Kruchy lód. ∆ Kruche ciasto, ciastko, placek itp. «gatunek ciast, ciastek itp. przyrządzonych z dużą ilością tłuszczu» ∆ Kruche mięso, krucha pieczeń, kruchy… …   Słownik języka polskiego

  • łubin — m IV, D. u, Ms. łubinnie; lm M. y «Lupinus, roślina jednoroczna lub wieloletnia z rodziny motylkowatych, o liściach dłoniasto złożonych, kwiatach żółtych, niebieskich, różowych lub białych, zebranych w sztywne grona; znanych jest kilkaset… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»